къэкъутэн

а) (къекъутэ) перех. гл. 1. развалить, разрушить что-л.

/ Зыпкърыудын, зэпкърыхын, зэпкърыгъэщэщын.

* Къасым езым и щхьэкIэ къикъутащ амбарышхуэр, дууитI. Къ. Хь.

2. переносное ломиться (от урожая)

/ Изын (нартыхур дум), бэвын, пызу пытын (жыгым пхъэщхьэмыщхьэ).

* {Мадинэт:} - Сэ си ныбжьым къриубыдэу сощIэж мы жыгхэм къакъутэу кхъужь цIыкIу, мы къапыкIэу щыщытар. М. П.

б) (къокъутэ) неперех. гл. развалиться, разрушиться (о постройках и т. п. )

/ Къэуэн, зэпкърыщэтын.

Мывэ сэрейр хуэмурэ къокъутэ.

Iуэхур къэкъутэн см. Iуэху.

Шыныр къэкъутэн см. шын.